gün biter gülüşün kalır bende/ anılar gibi sürüklenir bulutlar/ ömrümüz ayrılıklar toplamıdır / yarım kalan bir şiir belki de/ aykırı anlamlar arayıp durma/ güz biter sular köpürür de/ kapanmaz gülüşünün açtığı yara/ uçurum olur cellat olur her gece/ her gece yeniden bir talan başlar/ acı ses olur, ses deli bir yağmur/ eski bir eylüle gireriz böylece/ sığındığım her yer adınla anılır/ ben girerim, sokağı devriyeler basar/ bir de gülüşün eklenir kimliğime
yeni yıla dünyayı kurtaracakmışım gibi makale okuyarak girmişim yanlışlıkla. oysa planım avrupa yakası yılbaşı bölümlerini izlemekti ama neyse ki sonrasında hemen telafi ettim bu yanlışlığı. sanırım daha somut başarılar görmek istiyorum artık hayatımda. hamuruna zencefil ve tarçın kattığım güzeller güzeli bir elmalı kurabiye yapmak gibi küçük başarılarım var kıyıda köşede ama böyle daha dolu dolu bir şeyler istiyorum sanırım. her gece tamam bugün erken yatıyorum diyip de gecenin üç buçuğunda dördünde arkadaşıma iyi geceler yazmakla sonuçlanan gelgitler sonucu bir aylık çabayla artık vakitlice yatamasam da vakitlice kalkmayı öğrendim. yirmi beş yaşımda kendimi yüksek lisansı bitirmiş, atanmış öğretmen olmuş iş güç sahibi olmuş birisi olarak görmek istiyorum artık, evimin direği olayım. ondan sonraki yıl hayatımın aşkını bulurum, bir yıl sonra da evlenirim zaten. evet, hayatımın kalkınma planı bu kada...