karanlığın insanı delirten bir ihtişamı vardır/ yıldızlar, aydınlık fikirler gibi/ tavanda salkım salkım/ bu gece dağ başları kadar yalnızım./ çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından/ dudaklarımda eski bir mektep türküsü/ karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim/ gözlerim, gözlerini arıyor durmadan/ nerdesin?
yeni eğitim öğretim dönemine başlıyor olmanın geçişini biraz yumuşatmak adına ‘döneme tatlı bir başlangıç yapalım’ kurabiyeleri yaptım, tek umudum sabah uyandığımda onların vereceği mutluluk. evet kurabiyeden medet umar halde olduğum için durumum pek iç açıcı gözükmüyor olabilir ama bunlar hep mevsim geçişinden oluyor, ya da mevsimin üzerimizden geçip gitmesinden. kendi kendime verdiğim uzun tatilin ardından iktisatla alakalı öğrendiğim iki üç şeyi de unutmuş gibi hissediyorum ama en azından ‘neden borçlarımızı ödemek için para basmıyoruz?’ seviyesinde değilim, ilk başladığımda tam olarak o seviyedeydim çünkü o yüzden bu iyi bir haber sayılabilir. geri kalan kısmını zaman içinde bir şekilde hallederiz. çünkü yeni dönem için bir akademik ajanda aldım ve güzel bir defter işleri yoluna koymanın ilk adımı olmasa da bir noktada işe yarayacaktır diye umuyorum. eskiden de yeni bir alışkanlık edinmek bu kadar zor mu geliyordu yoksa yirmi dört yaşında olmak biraz da böyle bir şey midi...